Problem dużej rozpiętości tonalnej w kadrze
Ustawienie odpowiedniej wartości ekspozycji (czasu naświetlania oraz przysłony) w większości przypadków sprowadza się do prawidłowej interpretacji wskaźników światłomierza lub aparatu w przypadku używania pomiaru przez obiektyw TTL. Odpowiednie naświetlenie jest jednak dużo bardziej skomplikowane jeżeli w kadrze znajdują się obszary o dużych różnicach w jasności. Przykładem może być fotografowanie pomieszczenia z oknem i budynkami znajdującymi się za oknem. Nie jest możliwe bez zastosowania dodatkowego oświetlenia znalezienie ekspozycji, przy której zarówno pomieszczenie oraz budynki za oknem będą prawidłowo naświetlone.
Fotografując scenę z dużą różnicą światła możemy zastosować kilka rozwiązań:
Pierwszym rozwiązaniem jest naświetlanie fotografii na wybrany obszar sceny (czyli na światła lub cienie). Wybranie naświetlenia na światła spowoduje, iż obszary znajdujące się w cieniu będą bardzo niedoświetlone, odwrotnie zaś, wybierając naświetlenie na ciemne obszary światła zostaną mocno prześwietlone.
Doświetlenie lampą
Ciemne partie kadru można doświetlić lampą błyskową jeżeli jest to technicznie możliwe. Stosując lampę błyskową aparatu należy pamiętać, że ciemniejsze obszary muszą znajdować się bliżej aparatu aby było możliwe zredukowanie kontrastu oświetlenia.
Dwa ujęcia
Ciekawym rozwiązaniem na fotografowanie sceny o dużej rozpiętości tonalnej jest wykonanie dwóch ujęć tego samego kadru, jedno z prawidłowo naświetloną jasną częścią i drugie z ekspozycją na ciemne obszary. Dwa wykonane w ten sposób zdjęcia można połączyć w procesie obróbki komputerowej wyciągając z każdego z nich fragmenty o prawidłowym naświetleniu. Jest to bardzo skuteczny sposób na wyrównanie poziomu świateł a przy okazji daje duże możliwości kontroli.